w beznadziejności

dźwięk pochmurnego dnia
codzienności we śnie którego nie ma
zielone pola własnej nadziei
ugorem pozostawione
tak jak nieliczne marzenia

o nowym roztropnym świecie
bez łask w bólu
w martwym punkcie ukazane
tak jak i troski nowe i upadłe

i biegłbym aby przeciwstawić się przestrzeni
aby zniszczyć grawitacje która
nigdy nie chciała pozostawić
mnie bezwładnym

lecz pośród słonecznych dni
budzę się i ja by nie zapomnieć
pewnych nauk
o zwykłym współczuciu

autor

JohnCarpenter

Dodano: 2011-06-28 05:48:08

Ten wiersz przeczytano 539 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie