Beżowa wstążka
Za oknem smutna, jesienna pora
Z deszczem spływają też moje łzy
Patrzę na storczyk w który podpięta
Wstążka co budzi minione dni
Wstążka została – w kropki, beżowa
Po kwiatach które, cieszyły wzrok
Bukiet co nigdy nie bywał dany
Wtedy zaznaczył czterdziesty rok
Po cóż mi kwiaty – mogłam się obyć
Mógłbyś jak dawniej wciąż ze mną być
A teraz nie ma kwiatów ni Ciebie
A mnie jest ciężko tak samej żyć
Czyżby bukiet był złą wróżbą, czy pięknym pożegnaniem...
Komentarze (29)
Wiersz wzrusza głębią przekazu, pozdrawiam ciepło.
W oczekiwaniu na kolejny utwór Pozdrawiam Serdecznie
:)
Kwiaty podarowane kobiecie z jakiejś okazji może być
ze strony mężczyzny wymownym przekazem.
Z reguły kobiety mniej wagi przywiązują do wstążki a
bardziej do symboliki za pomocą konkretnych rodzajów i
barw kwiatów, wyrażających uczucia, nie tylko te
pozytywne, dające do myślenia.
Miłego dnia, Adelo :)
Samotność potrafi ciążyć. Zaznałem jej jedynie w
młodości. Przesyłam Tobie życzliwą serdeczność.
Poruszył mnie mocno Pani wiersz... Pozdrawiam
serdecznie po swojej długie przerwie +++
piękny wiersz - smutne bolesne wspomnienia :-(
pozdrawiam serdecznie:-)
Smutne wspomnienia,
pozdrawiam
Nie wierz we wróżby. Wierzyć można jedynie w
przeznaczenie.
Ślę moc serdeczności i uśmiech :)
Piękny, liryczny tekst.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj.
Wiersz, refleksyjny, piękną i smutną liryką.
Niezapomniane chwile, do których wracamy, ożywają na
chwilę,
by znów, znieruchomieć.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Przedmioty-pamiątki powodują, że możemy wracać do
przeszłości.
Pozdrawiam
Bardzo smutny, choć piękny wiersz.
Dobrego dnia Adeloo:)
Piękny wiersz ze smutną refleksją... Pozdrawiam
serdecznie.
Smutny liryczny łapie za serce i łzę
wyciśnie...pozdrawiam z nutką radosną.
Pięknie i liryczne z powiewem smutku. Pozdrawiam :)