Bezsennie.

Kiedy srebrna noc nadchodzi
krzyki dnia miesza z cieniami
skrzy sie gwiazd odbitym blaskiem
skrzynia z mymi marzeniami

Dziwny urok w jej slepocie
w wolnym walcu zawiruje
na srebrzystej, mlecznej drodze
wraz z ksiezycem pobaluje.

Zaden dzwiek dnia minionego
nie przepuszcza przez zaslony
plynie piesnia wyciszenia
tylko gdzies tam bija dzwony.

I kolysze mnie granatem
nie zas kolorami teczy
za zamknietym niebosklonem
jasnosc oczu mych nie meczy.

A w euforii krople deszczu
szumia gdzies nad moja glowa
rwa mnie z soba do duetu
z pieciolinia brylantowa.

Nawet sen wsluchany w piekne
jednej nocy opowiesci
nie spoczywa nad ma glowa
skrzetnie zbiera cudne wiesci.

Jaka szkoda, ze o brzasku
musze znow pozegnac cisze
nie po drodze jest mi wlasnie
rozkrzyczany swiat uslyszec.

autor

Maeuslein

Dodano: 2006-09-26 10:38:49

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie