Bezsilność

Po dłuższej nieobecności

Jak gałęzie z drzew usycham,
Pękam jak serce z bólu,
Nawet anioł głosu mojego nie usłyszał,
Kolejne oblicze bólu.

Wyrwany ze szczęścia jak z zeszytu kartki,
Nie umiem wygrać sam ze sobą tej walki.

Moja arka tonie – tylko bezsilnie patrzę,
Chcę złapać sens- ucieka mi przez palce.

Zostałem sam, zdeptany przez zegar,
Nie mogę już więcej – przebacz…

autor

MarcinKozak

Napisany: 2013-12-03 Dodano: 2013-12-03 16:30:53

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie