Bezszelestnie

Samotność z wyboru znacznie mniej boli a skazanym na
nią nie z własnej woli, należy współczuć i w miarę
możliwość pomóc...
Ciepło pozdrawiam :)

Piękny refleksyjny wiersz,
samotność jest takim opadaniem,
pozdrawiam serdecznie:)

Życzę silnego podmuchu wiatru, który Cię znów
uniesie... Pozdrawiam z +:)

Ładnie :)

Ciekawe to opadanie.

Musisz być leciutka:)
Pozdrowienia:)

Ładna, życiowa refleksja ujęta w poetyckiej formie.
Skłaniasz czytelnika do przemyśleń nad istotą
przemijania.
Pozdrawiam
Marek

Wymownie i smutno o samotności,
a może i bezsilności, czasem
rodzi się bezsilność, gdy napotyka na drodze na
kamiennych ludzi, bezdusznych, cieszących się, gdy
mogą kogoś skopać.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla wiersza i
życzę wszystkiego dobrego peelce.

ANDO, Dziękuję :)

Mariat, masz rację to wszystko ma sens :)

Wstawaj,wstawaj...masz jeszcze coś do powiedzenia.
P.S. Masz piękne imię

Smutne wersy i takie ciche, a wołające. Pozdrawiam

smutna refleksja.

a tu chyba "i" uciekło, czytam 'sennie' nie "senne"
-"i powieki, pod naporem senne
opada kropla, co błyszczy jak łza"
bo rozumiałabym powieki senne, gdyby był taki zapis =
i powieki pod naporem senne,
opada kropla, co błyszczy jak łza
-----
albo
i powieki, pod naporem sennie
opada kropla, co błyszczy jak łza

Prawda, że obie wersje mają sens?