Biala muza.

I jak tu wierszy nie pisac,
gdy zima sama je prosi,
czy tez jest muza tajemna
i sliczne rymy przynosi?

Milutkie,puchate sniezynki lekkie,
na dowod milosci powialo...
To wszystko widze i kocham sercem,
a wierszem opisac-to malo...

Rozmowa z promykiem sloneczka
roziskrza me mysli najskrytsze,
tanczace,wesole plateczki,
w walca objeciach-najtkliwsze...

I ide tak sobie do nikad
bialoscia wzruszen pedzona
i caly ten swiat bialy
chce chwycic w-za male ramiona...

Poglaskac cisze pogodna
i milosc,co sciele sie wszedzie,
jak dzisiaj,kiedy nad Menem
tulilam zglodniale labedzie...

Bo cos mnie tam pognalo...
Milosc do glodnych ptakow?
Smialam sie i plakalam,
gdy chleb dawalam tym smiesznym zebrakom...

autor

Maeuslein

Napisany: 2005-12-28 Dodano: 2005-12-29 05:11:40

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie