Biały Mag

Biały mag czary szykuje
Na szczycie góry stoi
Kowal nowy miecz kuje
Rycerz szuka swej zbroi

Piekarz pyszny chleb piecze
Giermek po dziedzińcu biega
A na niebie widać tęczę
Szczęściem życie zamku drga

Pastuszek krów pilnuje
Przygrywając sobie na flecie
Kucharka zioła miarkuje
A matka szuka swe dziecię

Król smutny na tronie siedzi
Nie wie jak o wojnie powiadomić lud
Cały czas się nad problemem biedzi
A jego kości przenika chłód

Zrezygnowany maga woła
By mu dopomógł w niedoli
A jak pomóc mag nie zdoła
To nadejdzie czas niewoli

Lecz mag sprytnym jest czarodziejem
Na swojej sztuce dobrze się zna
Nowy czar wzbiera nadzieję
Że wróg nie zastuka do bram

I rzuca on potężne zaklęcie
Tarczę obronną na gród zakłada
Wyrzuca w górę ręce zawzięcie
Ofiarę dobrym bogom składa

Tarcza teraz miasteczko chroni
Przed złymi zakusami losu
Rycerze jednak nie składają broni
By być w formie w razie ataku chaosu

Biały mag na szczycie góry stoi
Jego szaty łopoczą na wietrze
Teraz musi się tylko w czas uzbroić
Kiedy zło z dobrem ponownie się zetrze

autor

Luiza

Dodano: 2007-02-04 00:48:37

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie