Biegacz

Szary mróz - barbarzyńca. Igłą i nitką pozszywał liście drzew
Gdzieś daleko na białej polanie jeszcze coś słychać, to dzieci śmiech
One nie wiedzą, tańczą, śpiewają, lepią bałwana
Niech się bawią póki jasno na dworze
Wrócą, gdy chmury zaczną słońce zasłaniać
O 03:30 jak zawsze wyjdą smutni biegacze
Słyszałem kiedyś jak jeden płakał
Mówił - nic już nie znaczę
Goniłem czas przez długie lata, złotem obrazy malowałem
Miałem wszystko, co tylko mieć chciałem!
By zapewnić przyszłość sobie, rodzinie
Nie zbierałem chwil
Pomyślałem o tym w ostatniej godzinie
Pracując, trochę zapomniałem co kiedyś było ważne
Myślałem, że życie jest ciężkie i straszne
Teraz dopiero przywracam wspomnienia
Ja! Nic nie znaczę!
Snując się po ulicach, nie mając cienia
Odszedł wolnym krokiem patrząc w kałuże
Zacząłem zbierać chwile
- Te małe i duże

https://www.youtube.com/watch?v=67x5P41qYLY

autor

Zantes

Napisany: 2016-06-17 Dodano: 2016-06-17 13:18:20

Ten wiersz przeczytano 2510 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie