Bikini

Siedzi babcia w bujanym fotelu,
szydełkiem włóczkę zręcznie przeplata,
i tak rozmyśla nad swoim życiem:
- mojej młodości minęły lata.

- Przyszło mi teraz spędzać godziny,
dziergając co dzień ciepłe skarpetki,
sweter na zimę, szalik i czapkę,
a w międzyczasie jakiś serwetki.

Słupki, pikotki oraz łańcuszki,
łączą się szybko w przepiękne wzory,
tu jeszcze frędzle, a tam guziki,
wszystkich tych rzeczy zapas już spory.

Aż dnia pewnego, tak myśli sobie:
- dość mam skarpetek, swetrów bez liku,
bikini w modzie, więc mogę przecież,
w ręcznie robionym chadzać staniku.

- Do tego stringi, sznureczki cienkie,
dodają wdzięku, odmłodzą nieco,
dziś jeszcze prędko szydełko wezmę,
będę wyglądać bardzo kobieco.

- Niejeden mną się jeszcze zachwyci,
gdy w takim wyjdę do ludzi stroju,
czas już porzucić fotel bujany.
Tak więc ruszyła babcia do boju.

Jak pomyślała, tak uczyniła,
spod sprawnej ręki wyszło bikini,
przymiarki w końcu nadeszła chwila,
pięknego stroju w rozmiarze mini.

Oj, ciężko było, cała zdyszana,
stanęła przed swym lustrem nareszcie,
ogląda dzieło swoje dość skąpe:
- jakże się tak pokazać na mieście?

- Staniczek piękny, cudne majteczki,
lecz mnie to raczej już nie wypada,
by paradować niemalże nago,
na nic się moje wdzianko nie nada.

Włożyła prędko długą sukienkę,
która zakryła wszystko co trzeba,
- może poznam jakiegoś staruszka,
który powiedzie mnie wprost do nieba.

- Nie jestem młoda, nie dla mnie stringi,
ale me piękno kryje się w duszy.
A za czas jakiś, podczas spaceru,
wpadła z miłości po same uszy.

Siedzą wspólnie w bujanym fotelu,
pod suknią stanik wraz ze stringami,
spojrzeli sobie w oczy z czułością,
co było potem, zgadnijcie sami.

autor

i.g.

Dodano: 2011-06-07 16:15:04

Ten wiersz przeczytano 3295 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie