Biografia codzienności

Życie

To ja człowiek w kapturze,
W Betonowej strukturze,
Poddany życiowej próbie,
Jak każdy się w niej Gubię.
To nie słowa piosenki,
Tylko odgłosy bicia serca,
Każdy z nas człowiek wielki,
Kocha bo chce być kochanym
Nienawidzi bo nie chce być wystawiany.

Wędrówka nie krzyżówka w gazecie,
Nikt nie pomorze... to i lepiej zresztą sami wiecie
Auto biografia pisana od narodzin,
Aż do końca dni bycia całości przeżycia.
Rozpoczęta szczęściem bliskich,
Zakończona rozpaczą wielu,
Ale najcenniejsze dojść do celu.

autor

Super_mif

Napisany: 2005-10-12 Dodano: 2005-10-16 20:43:37

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie