Blask fantastyczny

Droga nadziejo

Odkryłam Cię nagle
choć wiem, że byłaś we mnie zawsze
przez mrok przedarłaś się do serca mego

gdy płakałam, zrozpaczona w nocy,
gdy chciałam umrzeć z miłości
nie dbając o nikogo i o nic...

mówiłaś mi - tak, wiem
mówiłaś mi - walcz
samym westchnięciem widziałaś mój żal
gdy On mówił mi "pas"
mówił mi "nie widzę przyszłości na dłuższą metę"
Ty mówisz - pokonamy to
dajesz mi żyć w tej naiwności
podświadomie, acz wymownie
gnasz mnie na świata koniec

Skąd się wzięłaś?
Kiedy przestaniesz?

Gdy już myślę, że to koniec
Blask Twój jest mały
prawie niezauważalny
Ty głosem mnie prowadzisz
sercem, wzrokiem mnie przytulasz
i pozwalasz rosnąć
by uwierzyć w jutro...

autor

Mephala

Napisany: 2008-08-07 Dodano: 2008-08-08 00:24:40

Ten wiersz przeczytano 736 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Nieregularny Klimat Wrogi Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie