Blask gwiazd... i analizy czas

"Jeszcze nigdy tak odległy nie był dla mnie Bóg..."

Jestem za słaby, by uwierzyć w siebie
Moje serce krwawi chcąc pokochać znów
Doznaję zachwytu przed oceanem gwiazd na niebie
By je opisać nie wystarczyłoby mi słów

Bóg był wspaniały dając nam to sklepienie
Pełne miliardów jaśniejących gwiazd
A ja wciąż cierpię, bo moim marzeniem
Jest połączyć te punkty by odnaleźć nas

Zabiłem normalność siejąc zawiłość
Zyskałem samotność i względny spokój ducha
Choć już za późno wciąż wołam o miłość
Może któraś z gwiazd mej modlitwy wysłucha

Oplątałem się siecią ludzkiej niedoli
Oszukując sam siebie i nie chcąc zobaczyć
Że by uwolnić się od tego, co mnie tak bardzo boli
Muszę ja sam sobie najpierw wybaczyć

"...jeszcze nigdy tak ogromnie nie zabrakło sił, by wyrazić jaki ból, by opisac jaki podły czuję wstyd"

autor

Proteus

Dodano: 2007-05-06 23:11:09

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie