W blasku świec
Najurodziwsza jabłoń z tysiącami
kwiatów, gaśnie przy jej blasku, niczym
szara myszka.
Onieśmiela słoneczny zachód.
Tylko wiatr czasami przeplata słowa między
ustami.
Krople rosy, jak dłonie obmywają jej owoce.
Krocząc wznosi się prawie do gwiazd,
wzrokiem zawstydza księżyc.
Aksamitno - purpurowe warkocze, oplotłszy
ją całą, do grzechu zachęcają.
Słoneczne promienie odbijają się
a, po chwili
wracając,
znikają w blasku świec.
autor
Jacek1972
Dodano: 2018-05-25 21:08:38
Ten wiersz przeczytano 5606 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Pięknie o kobiecie. Pięknie, to mało powiedziane.
Wiersz jest świetny.
Pozdrawiam serdecznie Jacku :)
Witaj Jacku.
Wspaniały wiersz, pełen miłości, zachwytu, ukochaną
osobą, z pięknymi metaforami.
Na TAK !
Pozdrawiam.:)
Zaniemówiłam cudowny wiersz...
Miłej niedzieli Jacku:)
Piękne porównania
Piękny wiersz
Pozdrawiam Jacku
ślicznie i romantycznie
Jacku, pięknie piszesz
pozdrawiam serdecznie :))
Dziękuję serdecznie wszystkim za komentarze i
czytanie, pozdrawiam wszystkich :)))
Ona jest najpiękniejsza największa i wszyscy jej
pragniemy - pięknie o miłości jestem pod wrażeniem;-)
pozdrawiam
Jej obraz w oczach zakochanego - nie może być
inaczej!
ach Ty romantyku+++:) pozdrawiam Jacek
Zgadzam się z (OLĄ)
Pozdrawiam Jacku
Kiedyś wyraziłem się podobnie, jak widać miłość rządzi
się podobnymi prawami.
Ładnie to ująłeś.
Ech ta miłość, cóż bez niej byłoby warte nasze życie:)
Pozdrawiam Jacku:)
Marek
piękny wiersz ... wiatr przeplata ... miłość nie może
być grzechem ... po to ją Bóg dał abyśmy kochali i jej
się nie wstydzili ...
Przepięknie i z Miłością, pozdrawiam :)
Miłość w takim wydaniu aż miło się czyta?
Jacku, nie przesadzę jak powiem, że czytałam twoje
różne wiersze, lecz ten jest najlepszy:)
Blask świec i to uczucie, które sprawia, że człowiek
nie może się niemu oprzeć a Ty to tak delikatnie i
romantycznie ukazałeś;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Pięknie.
Pozdrawiam:)