Z bliska

Z bliska wydaję się przyjemny,
O oddech dbam, bo zęby myję.
Nie jestem taki człowiek ciemny,
A serce we mnie tkliwe bije.

Mam takie parcie do kontaktów,
Dotyk odczuwam jak to dziecię.
Żyję z sprawdzonych tylko faktów,
Pokazywanych w wielkim świecie.

Z bliska nabieram poważania,
Uśmiech toruje każdą drogę.
Może i mam coś w sobie z drania,
Inaczej jednak żyć nie mogę.

Mam takie parcie do miłości,
W dotyku widzę przyjaciela.
Żyję w poczuciu swej mądrości,
Ta mnie jedynie onieśmiela.

Z bliska to jestem własnym bratem,
Wzrokiem nagradzam drobne winy.
Sam sobie bywam srogim katem,
I wysłuchuję wszelkie drwiny.

Mam takie parcie do istnienia,
Dotykiem zdradzę odniesienie.
Życie zawyża punkt cierpienia,
Wolę to niźli? potępienie.

autor

Grand

Napisany: 2012-12-05 Dodano: 2012-12-06 05:26:51

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie