Bliskie spotkanie.

To nic Kochani
Że maska maskę
maską tumani.

To nic Najdrożsi
Że gesty gesty
z gestem mamią.

To nic Najmilsi
Ze słowa słowa
a słowa kłamią.

To jeszcze nic
Jeszcze nie koniec
jeszcze jesteśmy razem.

Na trzeciej od centrum
Słodki przystanek Błękitna Perła..
Przedsionek drogi mlecznej.

Serdeczne nasze spotkanie
w przestworzach kosmosu
Serdeczne nasze powitanie...

I nic i koniec zakpiono z nas
Bezkresna tęsknota za sobą
Bezkresna samotności
w samotności gwiazd tłumu.

I tylko ta wieczna muzyka co gra w nas
jak zaklęta wszechświata struna.
niczym balsam i oddech koi i pasuje.

Tylko ta poezja i sztuka
co wpada w nas wodospadem życia
a serce skądś dobrze ślad stwórcy zna.

Przyjacielu mój znany i nieznany
Serce twoje to muz granie
ja to ognisty kamień, pamięć i dłuto.

Rozum, rozumu nie zrozumie
tylko dusza dusze pojąc umie.
Ziemia w niebie a nieba brakuje.

Bo my wciąż w pogoni
za szczęściem nieszczęściem
za forsą bez forsy za domem bezdomni.


Bo my wciąż zagubieni
W sobie życiu portfelu.
Dryfujemy bez żagli i sterów.

Więc na brzeg
Pod wodą na wodzie
W pół żywi.

A jaki to brzeg?
Obślizgły, odwieczny
Brzeg kości niezgody.

Więc na ląd na szczyt.
Po sobie na sobie
Zdeptani.

A jaki to ląd,? jaki szczyt
To szczyt ludzkiej wielkości
Z grudą ziemi.

Takie to jest nasze życie
dziwny ten "Poemat"
Kochaj walcz i żyj

Dla przyszłości bliskich
Szybujących dziś
Po przestworzach matki.

autor

Jastrząb0707

Napisany: 2016-02-01 Dodano: 2016-05-03 16:52:55

Ten wiersz przeczytano 5570 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Fantastyka Okazje Rozpoczęcie roku szkolnego

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie