Błogością pięknej chwili porwany...

Dla Twoich oczu..dla całej Ciebie..

Przychodzisz jak poranna zorza...
Radością pokrywasz moje lica...
Wiatrem co niesie zapach morza...
Którego błękit w Twych źrenicach....

Znów dziwnym ładem tętni dusza....
Serce radosne, czuć że znów bije...
Empatia wielka smutek skrusza....
Wielkie odczucie że znów żyję....

Błogością pięknej chwili porwany...
Wtulony w ciepło Twojego ciała...
Myślami widzę szczęścia bramy...
Drogę co czerwienią róży usłana...

Chciałbym do końca tak pozostać....
Muzyka szczęścia by wciąż grała...
Zapomnieć czas trudnych rozstań...
W naszej miłości trwać jak skała...

Ty odejdziesz przed wieczorem....
Zostawiając mnie w tej próżni....
Jak ptak lecący swoim torem...
Do zwyczajnego życia kuźni....

Lecz musisz ukochana wiedzieć...
Choć już odeszła Twoja bliskość...
Zawsze zostawiasz tu część siebie...
Cudowny obraz i w sercu miłość...

Na którą chciałbym patrzyć bez końca...

autor

AndyB

Napisany: 2003-12-17 Dodano: 2005-01-12 23:35:38

Ten wiersz przeczytano 820 razy

Oddanych głosów: 87

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie