Błogosławieństwo
Wiersz dedykowany K.E
Błogosławieństwem jest nosić krzyż.
Krzyż rozpaczy, bólu, smutku, krzyku.
Nie niosący żadnej nadziei krzyż.
Pełen trosk i zmartwień bez liku.
Przepraszasz za wszystko Boga,
Obwiniasz siebie, zaklinasz,
Lecz wiesz już, gdzie dobra droga.
Wracasz i od niej zaczynasz.
Na końcu życiowej wędrówki
Stajesz przed lustrem sumienia.
Widzisz odbicie malutkie,
A wokół niego wielkie przewinienia.
I dziwisz się czemu to właśnie Ty
Masz tyle zła w swojej duszy.
I płyną z oczu Twych łzy,
Jedna z nich serce kruszy.
Nagle otwarły się niebios wrota,
Ujrzałaś światłość jaśniejszą od słońca,
Weszłaś w nią jako istota.
Poznałaś TĘ twarz...
... na Ciebie patrzącą...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.