Blokowisko
Złote kwadraty czarnej nocy,
w nich światła połyskują.
Cień postaci, jakiś ruch,
czasem jednej, czasem dwóch.
Setki gwiazdek w tej ciemności,
Wszystko ciszą otulone.
Jak brylanty pięknie błyszczą,
tylko życie jest uśpione.
autor
AnnaX
Dodano: 2014-12-27 00:05:13
Ten wiersz przeczytano 1757 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Prawdziwe życie blokowiska.Pozdrawiam serdecznie.
Senne no i takie
uproszczone. Ładnie i błyszcząco. Gratuluję.
w takim blokowisku
musi cisza gościć
zda się że uśpione
bo brak intymności
tam się nawet z żoną
strach by kłócić było
by sąsiad nie wiedział
o co im chodziło:)
piękne pozdrowionka
od nie mieszkającego
w blokach Tomka:)
Refleksyjny dobry wiersz:)
Pozdrawiam
trzeba obudzić życie i przeżyć je należycie
Dziękuję za komentarze. krzemance za korektę. :)
Ładne, nocne spojrzenie. Zastanawiam się czy nie
lepiej brzmiałoby:
"czasem jednej, czasem dwóch."
od
"czasem jedna, czasem dwóch."?
Ale to autor wie, jak ma wyglądać jego wiersz. Miłego
dnia.
Bardzo delikatny tekst Anno. Miłego
Woow!
Super ja jestem z szarych bloków i uważam również że
brylantów tam dostarek
Pozdrawiam wrócę napewno
W blokowiskach tak już jest ze zycie się toczy bez
świadków
Tylko światła w konach ukazują ze są to zasiedlone
miejsca i ktoś w nich żyje
Pozdrawiam świątecznie :)
Jeżeli wszystko jest ciszą otulone, to życie musi
spać. Pozdrawiam milutko.
Ciekawy wiersz pozdrawiam