bo tak

Szukam całe życie,
szukam lecz nie znajduje,
myślę że umrę i to mnie
najbardziej przeraża i nurtuje.

Nie jestem nikim nadzwyczajnym
nie nam żadnego wielkiego daru
żyje bo już jestem a jestem bo już muszę zostać .......

Z każdym kolejnym pytaniem zastanawiam się po co żyje ....

Marzyć już nie muszę
bo i tak się nie spełni
sen doskonały o pięknej
białej i długiej mej marni...........

do dusz zbłąkanych spowitych w mroku które wyszły i już nie powruciły do wieczności motłochu

autor

Madzikos

Napisany: 2010-02-01 Dodano: 2006-12-27 01:13:10

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie