Ból!
"Pisać to znaczy odbywać sąd nad samym sobą." - Henryk Ibsen. Uczulam czytających na rymy rzeczownikowe, które były od początku w założeniu wiersza.
Ubywa twórców na naszym Beju,
trzeba by szukać nowego miejsca.
Język hołubić mój drogi Reju,
mam jeszcze w barku łyczek szaleju.
Gdzie masz swe łoże twardy Madeju,
szukajcie wszyscy w niebycie przejścia.
Brakuje nieco już w wersach kleju,
wyciągam z szuflad wiersze bez celu.
Jakże krzyczało pióro za młodu,
teraz mi krwawi i szuka zejścia.
Znaki zostały - sprawdź na rozdrożu,
a ja nie widzę żadnego mostu.
Chyba zabraknie pełni zachwytu,
zapadł powoli wyrok odejścia.
Nic nie napiszesz - brak kolorytu,
pozostał cierpki smak niedosytu.
Wnuczkę zapytam Ona w mym nicku,
siłę mi dała tworzywo w częściach.
Zamknij się dziadku, na swoim strychu,
nie rób poezji proszę obciachu.
Czytaj Norwida, żeglarz u steru,
przerósł epokę w przyszłość On wejrzał.
Tacy się rodzą, raz na kamieniu,
buławę nosił na swym ramieniu.
Pisali inni myślą po cichu,
lirykę prali - mur okrucieństwa.
Wiatr posiał w zwrotki nasz wieczny
Zbychu,
skończył jak zawsze - żal - przy
kielichu.
Można by mnożyć wszystkich u progu,
co chcieli dotknąć strof
człowieczeństwa.
Jakże więc trzymać, cugle nałogu,
by coś przekazać ludziom i Bogu.
Kręć, proszę bardzo, sterem pomału,
litery wikłaj w szał zaprzeczenia.
Pocałuj stułę konfesjonału,
jak blisko będziesz, super banału.
"Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?" - Cyprian Kamil Norwid.
Komentarze (174)
Pisali wieszcze, wyjątkowe talenty... Nie znaczy, że
nam pisać nie przystoi.
Sukcesem jest samodoskonalenie, postęp, rozwój...
Jeśli pisanie jest dla nas ważne, to róbmy to. I
wietrzmy szuflady.
Pozdrawiam
Nie eiem co pisać, choć spytam jeszcze raz...chyba źar
Twoich wierszy nie spalił duszy wraźliwej,
poetyckiej...może czas Grzesiu na krótki urlop, by do
pisania nabrać perspektywy spojrzenia i siebie ocenić
pod innym kątem...masz wielu czytelników...jesteś i
sobie i nam potrzebny tu na Beju...
pozdrawiam ciepło
Oj tam, oj tam, rób swoje. Tak to już jest jednym się
nasze pisanie podoba, innym nie.
Miłego wtorku :)
Droczysz się i tyle
nie wolno się zniechęcać, masz swój styl i piszesz oki
lubię Cię czytać i wgłębić się w Twoje strofy
A co Nas nie zabije to wzmocni
jutro inaczej spojrzysz na to wszystko
miłego dnia:)
Po przeczytaniu wiersza przyszedł mi na myśl tytuł
"Sen o potędze".
Miłego dnia:)
Piszesz pięknie, a więc pisz
(za jastrz-em).
Dobrego dnia Grzesiula.
Pozdrawiam serdecznie:)
A wróble zaćwierkały jak w moim przedostatnim wierszu
- zwariował, ani chybi zwariował. Przepraszam...
Kocham Ciebie czytać, piękne są Twoje wiersze...
Masz gorszy dzień, jutro będzie lepiej. Jeszcze w
życiu tak dużo w komentarzu nie napisałam.Miłego dnia
podeśle Ci gumowy młotek, byś wybił sobie głupoty z
głowy i krzywdy nie zrobił.
Nie zniechęcaj się - pisz! Pamiętaj: piszesz przede
wszystkim dla siebie. Nie musisz być poetą, ale
codzienne ćwiczenia polszczyzny są konieczne "aby
język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa". I
nie bój się banału. Jeśli uda Ci się opowiedzieć
odwieczny banał piękniej, niż zrobił to ktokolwiek
przed Tobą - to też będzie sukces. Właśnie dziś
wrzuciłem hiperbanalny wierszyk, ale jestem z niego
bardzo zadowolony, bo mi się podoba. I to jest
najważniejsze: nasza twórczość może nic nikomu nie
dawać, ale jeśli się do niej przyłożymy, jeśli nie
wrzucimy bełkotu tylko przemyślaną konstrukcję, to nam
da wiele zadowolenia.
Piszemy dla siebie, nie dla innych. I to jest właśnie
kwintesencja grafomanii.
Czytałam w jakimś Twoim komentarzu wierszyki, które
pisałeś chyba chorej wnuczce. W żadnym z wierszy nie
wzruszyłeś mnie tak jak wtedy. Naprawdę się
popłakałam.
Poezja to obciach? Tak, to obciach jak cholera.
Pozdrawiam serdecznie :)