Ból odejdzie.
~Dla kochanej przyjaciółki.
W małym pomieszczeniu
dusisz swoje myśli.
Łzy, jak krople,
spływają po twojej ognistej twarzy.
Marzenia biegają po pokoju,
chcą od ciebie uciec,
lecz ty je trzymasz,
kurczowo ściskasz,
bo łzy jeszcze szybciej spływają
po delikatnych policzkach.
Chciałaś pomóc,
wszystkim pomóc,
pomóc marzyć i cieszyć się.
Teraz sama stoisz pod ścianą,
przykre słowa wbijają w ciebie,
jak gwoździe w niepotrzebną deskę.
Lecz ty nadal kochasz,
swych marzeń nie oddasz,
choć ledwo co przy życiu trzymasz się,
wierzysz, że ból odejdzie,
jak dziecko od rodziców,
że znów będziesz szczęśliwa.
~P. - zawsze będę przy Tobie, twoje łzy w końcu odejdą... sama je przepędze, byś znów mogła śmiać się tak jak dotychasz...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.