Bolesna pustka...

Miałam przyjaciela...
Zawsze taki szczery, oddany.
Uśmiech jego zawsze już z daleka błyszczał...
Wiecznie radosny, życzliwy, cieszący się każdą chwila.
Potrafił znaleźć szczęśliwe rozwiązanie z najgorszej sytuacji.
Poprostu ideał... drugiego takiego ze świecą szukać!
Kiedyś nawet spytałam go czy naprawdę w środku jest taki oszałamiająco szczęśliwy, lecz wtedy przez chwilę milczał, poczym znów się uśmiechał.
Wiedziałam,że jak każdy z nas ma jakieś problemy!
Jednak to nie było dla mnie ważne, skoro i tak nie chciał o nich mówić...
Jednak pewnego tragicznego dnia wszystko stało się jasne... Zrozumiałam,iż już nigdy więcej do mnie nie zadzwoni.
Znalazła go jego matka, jak leżał na podłodze.
Zadał sobie tylko jeden cios, prosto w serce.
Nie zostawił nawet kawałka papieru!
Może gdybym bardziej miała otwarte oczy, nietylko widziałabym radosnego człowieka...
Powinnam zauważyć zakrwawioną duszę jego!
Lecz pewnie było łatwiej mieć zawsze przy sobie uskrzydlonego aniła.
Teraz nie mogę nawet w lustro spojrzeć!
Wiem, że gdybym nie myślała tylko o sobie, potrafiłabym Cię wysłuchać i pomóc Ci.
Może dzięki mnie byś jeszcze żył!

Nauczymy się słuchać secem, bo nieważne są słowa

autor

Sensual_Witch =]

Dodano: 2006-07-05 23:48:39

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie