Bose Anioły
Moje Anioły chadzają boso
po łąkach dolinach i górach
w złociste skrzydła wplatają kłosy
Bóg zapłać piszą na murach
Szarym gołębiom rzucą okruszki
Tobie drogi rozplączą radośnie
moje Anioły wciąż chodzą boso
szatę Ci przędą nucąc przy krośnie
Kiedy upadniesz One wstać pomogą
bukiecik fiołków na pociechę wyślą
moje Anioły chadzają boso
ranią swe stopy lecz o tym nie myślą
Komentarze (19)
Czasem życie zaciera granice między światami (a może
jej w ogóle nie ma?), stąd anielscy ludzie i ludzkie
anioły. Pozdrawiam serdecznie!
Te Anioły chadzające boso warto technicznie
doprawić:))
Przepiękne są Twoje Anioły.Niech zawsze będą z
nami.Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie! Dziękuję! Pozdrawiam!
I Anioły bądźcie z nami! :)) Gabi
*bose:)
Piękne te boże anioły:)
Pozdrawiam cieplutko:)
Tacy przyjaciele to skarb. Ładny wiersz :)
Piękny,lekko napisany wiersz.
Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie,zgadzam się z bo mini.
Pozdrawiam.
Ładnie ujęte:) Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
faktycznie treść dobra, gorzej z techniką...
rozmarzyłam się...
bardzo fajny wiersz, czasem rytm się łamie, możnaby
wyrównać do dziesiątki, tu np.
/Kiedy upadniesz One wstać pomogą
bukiecik fiołków na pociechę wyślą/
kiedy upadniesz wstać ci pomogą
bukiecik fiołków czasami wyślą
lub inaczej; pozdrawiam:)
pięknie o Aniołach ...moje mi od rana śpiewają:-)))))
moje klimaty lubię takie wiersze :-)
pozdrawiam
Ładne te bose Anioły. Słyszałam kiedyś, że chodzenie
na boso jest swoista terapia. Pozdrawiam.
Piękny wiersz. Pozdrawiam:)