Boże
Boże
Ile trzeba mieć w sobie wyobraźni
By stworzyć piękno tego świata
W swych czynach byłeś odważny
Wymościłeś florą i fauną bogato
Ty jedyny Stwórca nieba i ziemi
Wszystko poukładałeś w całość
My powinniśmy to dostrzec i cenić
Co czynić? Oddając Tobie zadość
Wszystko tworzyłeś wymyślnie
Przyrodę wszelkie bogactwa natury
Chciałeś dać Raj na ziemi… tak myślę
A człowiek przekreślił to z góry
Ludzkość duchowo ułomna i słaba
A jednak dałeś rozum dla potęgi
Choć się rodzimy istotą nagą
To wciąż od nas dostajesz cięgi
Jesteś filarem człowieczeństwa
Który… przygniata Twoją dobroć
Pomimo naszego nieposłuszeństwa
Dałeś jeszcze swobodę i wolność
Jesteś dobry cierpliwy jak baranek
Nie skąpisz też i swej miłości
Co dnia gdy budzi się ranek
Boże Ty w moich myślach gościsz.
Emilia Konicer 19.04.2016r.
milasek
Komentarze (39)
AMORKU a ja pięknie dziękuję za te słowa i przytulam
To jest przepiękna modlitwa.
Dzieła stwórcze wychwalają Swiadczą o potędze Boga, bo
ewolucja nie byłaby taka madra.
weno miła dziękuję za + serdecznosci
+ :))
Dziękuję promyczku i życzę miłego dnia
Pięknie...Pozdrawiam serdecznie
Kochani wszystkim którzy mnie odwiedzili z całego
serca dziękuję i życzę miłych snów
piękna pochwała Bożego geniuszu. pozdrawiam.
Piękne uwielbienie Stwórcy.
:)
Piękna refleksja.
Pozdrawiam.
piękny wiersz modlitwa pełen wiary
pozdrawiam
Piękny wiersz, pozdrawiam
bardzo ladnie pozdrawiam
Ladnie. i ladnie plyna wersy wiersza.
Podoba sie. Pozdrawiam.:)