Boży wiatr
silny wiatr potargał chmury
pozabijał ich swobodę
porozklejał w sercu dziury
porwał wszystkie momenty radosne
chwila,moment wietrze niespokojny
na słowo jedno się zatrzymaj
czemuż ty taki niepokorny
powiadam ci przeginasz
autor
Spacelukash
Dodano: 2009-03-26 07:07:18
Ten wiersz przeczytano 1058 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Każdy kto pisze pamięta jak trudno jest na
początku...Najważniejsze to czuć i pracować nad
wierszami.Krytykę trudno się znosi jdnak może dużo
pomóc twórczości.Powodzenia:)
Potraktowałam cały wiersz metaforycznie, wiatr jako
niezaspokojenie, jednym słowem Boży wiatr wolą bożą i
w tym przypadku jest genialnie prosty w przekazie, mam
nadzieję, że dobrze wykombinowałam:)
Faktycznie niektóre słowa jakby nie pasowały, spróbuj
sam przeczytać. Pozdrawiam
Czytam twój wiersz i próbuje go zrozumieć, co autor
nam chciał przekazać, czy Bóg sobie na zbyt wiele
pozwala?, czy to my może tak go odbieramy?
"porozklejał w sercu dziury" - ten wers tak troche ni
z gruszki ni z pietruszki, jeśli juz się skupiłes na
wietrze i chmurach, to bym chyba w tym klimacie
pozostał. poza tym jak się dziury rozkleja :-/ ? (to
już może w niebie?). wiersz nad którym warto jeszcze
by popracować, szczególnie nad rytmiką ale skoro to
debiut to jest i nadzieja - pozdrawiam :)