Brachyaniołom

Przy ulicy Roentgena w Warszawie
jest Instytut, jakich są miliony.
Zwykły szpital – innym się wydaje,
dla mnie jednak jest on wyjątkowy.

Bo tu właśnie – w Centrum Onkologii,
na oddziale brachyterapii
są lekarze dość nietuzinkowi,
są mi sercu bliskie pielęgniarki.

I dziś, kiedy wypis mam w kieszeni
i rodzina w domu na mnie czeka
i w mym sercu zima się zieleni
i nadzieja powraca z daleka,

pragnę wszystkim szczerze podziękować.
Nie za dłoń pomocną ale całe ręce
i zapewnić, że choć to tylko słowa,
to za nimi twardo stoi serce.

Dzięki Wam pobawię się z wnuczkami,
do żony przytulę się wieczorem,
dobry meczyk obejrzę z synami
i do ślubu córkę ubiorę.

I choć zwykłe to przecież są rzeczy
i nic w nich nadzwyczajnego,
to gdyby nie Wy – moi mili
nie zrobiłbym nawet i tego.

Ktoś ma kota, ktoś psa, ja mam raka.
I co jeśli nawet jest złośliwy.
To jedyne Kochani oznacza,
że się jeszcze kiedyś zobaczymy ;-)

autor

Milena Sumińska

Napisany: 2010-01-14 Dodano: 2010-01-14 14:25:43

Ten wiersz przeczytano 1297 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie