Brak szczęścia
Liczenie godzin, bezpowrotnych chwil
jedynie do głowy przychodzi
czarnych myśli gromada
bo brak szczęścia
zapartej postawy wymaga
lecz ile można trwać w nicości
kiedyś trzeba do góry wybić swój los
nie pozwolić zniszczyć się ponurej
szarości.
autor
Aura16
Dodano: 2014-02-03 17:34:49
Ten wiersz przeczytano 1130 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
"nie pozwolić zniszczyć się ponurej szarości"...tak
jest:)
Auro niczemu nie wolno się poddawać.Życie wystawia nas
na różnego rodzaju próby ale tylko wytrwałość
doprowadza,że osiągamy w końcu cel.Pozdrawiam
serdecznie.
Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam
Szarość jak marność
w jednym szeregu...
tylko trzeba uważać -
nie stać na brzegu
Pozdrawiam serdecznie
Nie wolno poddawać się szarościom.
opuściłabym "jedynie", bo, lecz
wybić los do góry brzmi niefortunnie
Pozdrawiam
"nie pozwolić zniszczyć się ponurej szarości" -
słuszna refleksja. Pozdrawiam ciepło :)
Na brak szczęścia nie należy narzekać - ono przyjdzie
w swoim czasie. Pozdrawiam
Nie jest to takie proste Aura26. Ta ponura szarość to
większość naszego życia. Pozdrawiam serdecznie
szczęście każdy buduje sobie sam
choć nie każdy się w czepku rodzi
w życiu mamy geny mieszane
jak nie za rodziców
pokutujemy za dziadków
czy pradziadków
nicość nie pada daleko
zazwyczaj wyżej człowiek
choć jest granica
jak rozsądek w:)