Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

BRZEG

Stoję nad wysokim
urwistym brzegiem
wieje wiatr,
który potargał mi włosy
słońce pali twarz
słyszę krzyk mew
i szum morza
nie słyszę głosów
moich dzieci
ani szeptów snów.
Stoję sam
nie wiem jak żyć,
dokąd iść.
Jeden krok wprzód
i spadam w przepaść
jak jesienny liść,
w tył też nie mogę
bo byłem tam.
Stoję i łapię wiatr,
może porwie mnie w tan,
który będzie wiecznie trwał.


autor

Sarek56

Dodano: 2021-10-02 11:12:57
Ten wiersz przeczytano 683 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (6)

anna anna

samo dojście do krawędzi wystarczy by zmienić punkt
widzenia (bo życie ponad wszystko.)

Ankhnike Ankhnike

A może jednak zawrócić tyle że inną drogą pójść; są
jeszcze te nieodkryte... pozdrawiam serdecznie.

DarkVega DarkVega

a ja mieszkam nieopodal BRZEGU (Opolskie) czyli
najlepsze piwo w okolicy Browar Namysłów a co do
wiersza to DV za na tak :)+

wolnyduch wolnyduch

Z pewnością nie warto stawiać kroku do przodu nad
urwiskiem, a życie się zmienią, po burzy nadchodzi
słońce i tego trzeba się trzymać, pozdrawiam
serdecznie, widząc słońce za oknem, które wabi, bym
nie była długo na portalu, bo pogoda piękna :)

mariat mariat

Jakby Michał stał na klifie - ale wiem, że jego peel
zawsze ma wyjście bezpieczne.

valanthil valanthil

Pozdrawiam z Brzegu ;-)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »