Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Brzózka



W prastarym lesie na skraju polany zagajnik stoi w brzozy ubrany. Każde drzewo żywe słowo każdy konar ponad głową. W ziemi rosną ich korzenie w glebie słabej nieskończenie. Lecz w bezpiecznym stoją miejscu. Tu nikt drogi nie nadłoży. Nie rozerwie kory brzozy.

Drzewa dotykam i je przenikam. Słowem oplatam i ręce wplatam. Chciałbym tak przetrwać do końca lata. Wstąpisz w mą brzozę przytulisz tkliwie. Gałęzie rozchylisz tak dobrotliwie. Miłość wyzwolisz dotrze do łona jak nie przez brzozę tyś połączona.

Dłońmi zaklaszczesz dmuchniesz w me oczy a ja na powrót w życie zaskoczę. Bezwiednie klęknę formułę wypowiem. Prawą przysięgę złożoną przed Bogiem. Tak ta modlitwa płomiennie szeptana z wiarą poleci wierzchołki pokona.

Do pnia podejdziesz plaster odkleisz jak wypełniony zapis nadziei. Obejmiesz brzozę twarz znów przysuniesz. Przenikniesz przez nią pogładzisz czule. W konarach wzbudzisz płonne sygnały. Żarem rozpalisz koronę całą.

Wtuleni w brzozę. Znów chodzi cała. Ból nam łaskawi i zdrowi ciała. Nigdy tajemnic nie wyjawiała. Stoi i szumi w wietrze kołysze. Nas nie poucza milczy i słyszy. Liśćmi muskając krew nam gotuje. Sokiem nawilża korą otula.

Nadszedł już czas by brzoza biała, innym kochankom ciała rozgrzała.

Dodano: 2021-08-16 03:44:41
Ten wiersz przeczytano 2712 razy
Oddanych głosów: 44
Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Erotyk
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (44)

Annyczka Annyczka

Romantyczny, magiczny, na plusa

fatamorgana7 fatamorgana7

Pięknie Robercie!
Pozdrawiam serdecznie :)

Izunia68 Izunia68

Bardzo pièkny i obrazowy wiersz. Zaczynam dostrzegać
od jakiegoś czasu Wiosnè w Twojej twòrczości, co
bardzo mnie cieszy. Kocham brzuzki, ich dominujàco
białà korè I małe zielone, szalejàce na wietrze
listki. Pozdrawiam bardzo serdecznie :)

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Mała niedokładność. Zwierzyna płowa zdziera korę z
młodych drzew.
Miłość do natury zwraca się.
Ciekawy wiersz Robercie.
Pozdrawiam

Wanda Kosma Wanda Kosma

Coś pięknego i wyjątkowego! Dla mnie to magiczny
wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)

Dori-amo Dori-amo

Miło się zapomnieć wsród pięknych brzóz!

Maciek.J Maciek.J

umiłowanie przyrody plus metafory = udany wiersz
Robercie

@Najka@ @Najka@

Widok brzozy zawsze zachwyca...dobrze jest się do niej
poprzytulać...pozdrawiam serdecznie.

szadunka szadunka

Również kocham brzozy. Promieniują dobrą energią, są
odmienne w swym pięknie. To rzeczywiście drzewa dla
zakochanych. Ale nie tylko. Widziałam kilka lat temu o
świcie brzozę, rozharataną przez koparkę - kładziono
jakieś kable - rozpłakałam sie wraz z nią przytulona
do pnia. Patrzyłam codziennie, czy rana się zabliźnia
- drzewo zwyciężyło śmierć. Teraz patrzę na nią z
otuchą.
Pozdrowienia.

bronislawa.piasecka bronislawa.piasecka

Pięknie. A brzozy szczególnie bardzo kocham.
Pozdrawiam serdecznie.

Elena Bo Elena Bo

Brzózka uroku miłości dodała, w Twoim radosnym
wierszu. :)
Pozdrawiam Robercie. :)

wandaw wandaw

Przepiękny, romantyczny wiersz Robercie. Ilu kochanków
tuli się do brzozy a ona łączy dwa światy...
Pozdrawiam serdecznie.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »