Brzydal (cz. ostatnia)

Wtedy też niewinni umrą od oprysku.
Lecz jakże wymagać od larwiątek manier,
skoro sam masz problem z brakiem wychowania.
Lecąc nad ogrodem, widziałam, jak w drgawkach
padały owady, długo miałam czkawkę,

przez twoje żarłoki, szarańczę i stonkę...
Motyl przestał słuchać wykładu biedronki,
ziewnął i znudzony odfrunął w kartofle,
by zachwycić tańcem, lecz zgubił pantofle

ze strachu, bo ujrzał moc martwej czerwieni,
niczym grad w bezruchu leżącej na ziemi
Zaczął dziwnie kichać, czuł w głowie zawroty.
Na poprzednie miejsce przyfrunął z powrotem.

-Rzecz stała się straszna, myślę, że już wiecie,
nie wystąpię dzisiaj w wieczornym balecie!
Nóżki mam jak z waty, skrzydła ociężałe,
z pewnością przez letnie, nadmierne upały.

Na nic się przydały biedronki nauki,
znów motyl u trzmiela dziury w całym szukał
i kąsał jak przedtem zbyt bolesnym słowem,
pomimo alergii i zawrotów głowy.

A trzmiel szczery uśmiech odsłonił na twarzy
- Cóż, rozum z urodą rzadko idą w parze
zaniecham tancerzu z tobą przekomarzań.
Choć nie mam w zwyczaju obchodzić się podle,
zmykaj stąd pląsaczu, bo oberwiesz żądłem!

Przestraszony motyl czapeczkę nacisnął
i niespodziewanie jak najdalej prysnął.
Morał z bajki, wodze fantazji popuszczę-
lepiej głupca straszyć, niż wieść z nim dyskusje.

Druga puenta może nieco was zaskoczyć -
nie zawsze to piękne, co zobaczą oczy.

autor

budleja

Napisany: 2017-03-30 Dodano: 2017-03-30 09:11:31

Ten wiersz przeczytano 1533 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Bajka Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie