budujemy by zostawić
tik tak... tik tak
gdy już wszystkie drzwi pozamykam...
jesienna znikam ledwo świtem
obudzona
wiem już co za mną
dojrzały drzewa liście spadły
pełny kosz owoców zamknięty w spiżarni
tylko żal żegnać nieskończone plany
zawiązać w kokardkę sił nie ma
by skończyć
ja tak kocham być potrzebna - kochani
każdą minutą usycham wpływu nie mam
deszczem słonym każdą chwilą znikam
autor
mala.duza
Dodano: 2019-11-08 15:24:37
Ten wiersz przeczytano 2085 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Witam serdecznie. Tytuł zachęcił mnie do przeczytania
Twojego wiersza. Mądre, płynące z głębi duszy
refleksje. A wers-kocham być potrzebna- to
odzwierciedlenie moich myśli.
pieknie i bardzo poetycko,
pozdrawiam z podziwem
:)
Miało być stadna istota.
Słownik zrobił psikusa.
Człowiek to staną istotą,
dlatego samotność tak boli.
Dlatego jest w nim potrzeba bycia
i dzielenia się.
Dobry przekaz wiersza.
Pozdrawiam Halinko.
Prawdziwe przesłanie chcemy być potrzebni!
Bardzo wymowny, refleksyjny wiersz, przemijamy to
prawda, ale chcemy kochać i być kochani, dawać siebie
innym, na duży plus, pozdrawiam ciepło.
Piekna ujeta, smutna, zyciowa refleksja. Zanim
znikniemy, cieszmy sie tym/tymi co kolo nas...
Serdecznie pozdrawiam :)
Refleksyjny, życiowy,
smutny wiersz.
Dobrego dnia:)
Nie żyjemy dla siebie; najważniejsze jest dawać z
siebie dla innych jak najwięcej ale nie uszczęśliwiać
ich na siłę :)+
- za wnikliwość komentarzy i serce dziękuję -
wszystkim, też Pozdrawiam
trochę nie tak z tym potrzebowaniem - ujęłam raczej to
że daję wolność młodym by sami szli bez mojej laski -
bo cóż to za miłość gdy zawłaszcza sobie dzieci...inna
rzecz że sił już takich jak kiedyś nie ma -
Ładne rymy wewnętrzne - tak jak zamknięta konfitura.
Czasami nie zauważmy tego, że jesteśmy potrzebne, bo
wydaje nam się, że musimy robić coś ważnego,
systematycznie itd. Czasem zwykłe pozdrowienie dla
kogoś może być ważne.
Pozdrawiam :-)
powoli usychamy,kurczymy się, jesień tak nastraja, a
upływ czasu robi swoje,,pozdrawiam:)
Smutno u Ciebie, zatrzymałam się i myślę, że kiedyś
wszyscy znikniemy. Życiowy wiersz, ładny-:)
Bardzo życiowy i wymowny wiersz, pełen nut nostalgii.
pozdrawiam