budzę się i nadal cie kocham
dla mojego Księcia
I kocham go bezmiernie i nieprzytomnie.
Raniąc miłością dziwną.
Słowami nabrzmiałymi niepokojem.
Wciąż kocham choć kochać mi nie wolno.
Pustka wypełniająca serce zginęła.
Twa miłość napełnia nadzieją.
Usta i oczy cudownie się śmieją.
Lecz widzę kładące się cienie
wypełzają z zakamarków duszy.
Czy wolno mieć nadzieję że piękna miłości
tej świat nie zadusi?
Miłość uskrzydla, zatraca nas, wzbija w przestworza by zrzucić w doliny cienia. ..
Komentarze (17)
Tytuł mówi sam za siebie i to jest piękne. 'Każdemu
wolno kochać, to miłości słodkie prawo' :) Pozdrawiam.
Nadzieja umiera ostatnia, więc warto kochać, marzyć i
śnić.
Pozdrawiam :)
Ania dobrze radzi:)) Pozdrawiam.
i trzęsie niebem, aż co rusz jakaś gwiazda robi nam
łubudubu po głowie ;)
Zawsze jest ten strach przed smiercia milosci, kiedy
patrzy sie na swiat...
Miłość ma różne oblicza i z pewnością tak jak piszesz
uskrzydla. Cóż bez niej byłoby warte nasze życie:)
Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Ładnie, ale z podpowiedzią Anny, było by jeszcze
lepiej. Pozdrawiam autorkę
... co tam gdybać, miłość jest dobrą jak nikogo nie
krzywdzi, skoro JEST należy czerpać z tego źródła i
tym samym obdarowywać innych ...
Miłego dnia życzę :)
Milosc niesie ze soba radosc ale i strach czy uda jej
sie przetrwac.
jakże puste byłoby życie bez miłości,pozdrawiam
ładnie pozdrawiam
a zmieści się miłość w środku to tak no. pozdrawiam
dziękuję Turkusowa :)
dziękuję Turkusowe :)
Miejmy nadzieję że świat nie zdusi -- chociaż może być
trudno ( wnioskuję to z zapisu cytuję
" kochać mi nie wolno ")
Pozdrawiam serdecznie
Ps.
Polecam przyjąć sugestię Ani Wiersz bedzie pieknie
dopracowany
Ja też często korzystam z Jej pomocy :)