Bulimia
Impuls wpływający do mózgu
Psychika przeprogramowana
Przycisk-samozniszczenie
Wciskam bez wahania
I czuję jak niszczę narządy wewnętrzne
Niby to zwykłe, niby to normalne
Wciąż pochłaniać więcej?Niby
Bo nie czuję tego głodu wcale,ale
Mózg dostaje rozkaz-wciskaj przycisk
stale!
I czuję błogi spokój,ulgę , uniesienie
Potem wstręt do siebie, strach i
otępienie
Mniej już mnie, duma mnie napawa
Moja akceptacja zamiast wzrastać ,spada?
I zaczynam bulimiczną rutynę od nowa
Oprócz mnie, mam w sobie ogromnego wroga
Chce mnie zabić!Lecz to ja zabijam
siebie
Chce mnie zmienić!Lecz to ja jestem w
potrzebie
I wciąż płacze, lecz to ja, nie ona!
Wciąż mnie mniej
Znów mam dwa imiona...
autor
eternia
Dodano: 2009-09-21 22:36:40
Ten wiersz przeczytano 1620 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Mam dwa imiona, dokładnie tak. Bardzo trafny wiersz.
Ciężka ta choroba, bo nie łatwo ją zauważyć.. Trzeba
pomagać.
Znam osobę dotkniętą bulimią i faktycznie jest to
okropna choroba