Burza

W azylu splecionym
Z dziesięciu palców
Moich dłoni
Ukryłem Cię

Gdy wiatr w konarach drzew
Targał skrzydła Twe

Tańczyłeś z liśćmi ,złem opętany
W szaleństwie tym, zatraciłeś się
I swobodnie tak, spadałeś w dół
Słońce swe oblicze za czarnym płaszczem skryło
Mój cień z moim ciałem jednością się stał
Pośród szelestu zielonych traw, szukałem Cię

Pierwsza kropla upadła
Na moją suchą dłoń
Cofnąłem szybko ją
Dreszcz przeszył mnie
Lecz nie wiem sam
Czy to był strach , czy chłód

Nagle rozległ się huk niczym wystrzał stu kul
Pod naporem jej sił ,drzewa ukłoniły się w pół
A gałęzie ich nuciły błagalną pieśń
Zapadający zmierzch rozjaśnił nagły blask
Zapłonął horyzont i dopaść mnie chciał
Cofnąłem się o krok i upadłem na wznak

Spłynęła kropla ,może łza
Otarłem ją i Wstałem !

W azylu splecionym
Z dziesięciu palców
Moich dłoni
Ukryłem Cię

autor

Mario

Napisany: 2014-03-20 Dodano: 2014-03-20 21:37:01

Ten wiersz przeczytano 763 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie