Burza

Czarne anioły nad ciemnymi chmurami
Niosą ze sobą bolesne krople
I gniewne błyskawice
Już są nad dumnymi szczytami gór
Rozpoczyna się burza
Akcja dramatu,
Cisza rozrywa powietrze,
Błękit nieba uchodzi w cień
Słońce chowa twarz w dłoniach
Ucieka z wiatrem
Przychodzi zimna, wyniosła Ona
Wokół niej krzątają się czarni aniołowie
Miota z wściekłością błyskawice,
Rozrzuca zapamiętale krople na wszystkie strony
W gniewie nie ma granic
...
Delikatny podmuch wiatru,
Jego ufne oczy spoglądające na groźne oblicze Burzy

I nagle koniec

autor

Margot

Napisany: 2005-10-28 Dodano: 2005-10-28 15:09:53

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie