Burzenie mostów
Burzyć mosty
Swojej samotności.
Kruszyć mosty
Swojej małości.
Łamać mosty
Swoich ograniczeń.
A potem stanąć na wzgórzu
I z dystansu patrzeć na zgliszcza.
Z których powstaje
Nowe ja,
Nowa jakość.
Z których budzi się
Z ciemności jasność,
Ze smutku radość.
Z których rodzi się
Nowy człowiek,
Z których wykluwa się
Kolorowy motyl,
Z których rozwija się
Piękny kwiat.
http://1whiteangel3.blogan.pl/wiersze/2009/05/29/moje- 4-wiersze
Komentarze (1)
:"burzyć mosty"...daje do myślenia,,,,,,burzyć i
budować nowe...lepsze.....