być cząstką Jej świata
słyszałem że świata nie da się namalować
że to proces siedmiodniowy
po co nam cały świat
gdy od zasiania pierwszych słów
wyrasta bezludna wyspa
bez grawitacji jedynie
z wzajemnym przyciąganiem
mleczna galaktyka
oplata ją spokojnym nurtem
jak rzeka bez początku i końca
ląd jest płaski nie zakrzywia
wydeptanych ścieżek i horyzontu
sięgającego ostatniej gwiazdy
jak ziemski nie kończy się złudzeniem
tuż za plecami
oprócz słoni cierpliwe dźwigających
ciężar jej znamy tylko my
autor
Michał78
Dodano: 2023-09-25 12:25:22
Ten wiersz przeczytano 437 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Anno, jadgard, Mgiełko028, dziękuję za przeczytanie i
komentarze. Pozdrawiam serdecznie:)
Pueknie /jak rzeka bez początku i końca/ Milego dnia
mleczna galaktyka
oplata ją spokojnym nurtem
jak rzeka bez początku i końca
Grawitacja i są miejsca przeczące zasadzie Newtona- a
może to tylko złudzenie optyczne?
Czas przewyższa przestrzeń.
przestrzeń to nasze życie- od do.
Czas to nieskończoność- non omnis moriar.
Chcę wierzyć że to nie będzie tylko zludzeniem.