Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj
Więcej wierszy na temat: Życie

Być jak woda

Lania wody ciąg dalszy... :))


Być jak woda...
Cóż przeszkoda?...
Rośnie z pragnieniem,
znika ze zgodą.
Woda pragnień nie ma.
Woda jest… wodą.

Woda stoi
z przeszkodą w zgodzie -
żadna spokoju
nie zmąci wodzie.
Nic humoru jej nie popsuje.
Ona się dostosuje.

Lecz czasem jej trzeba
furtkę otwierać,
bo ona wciąż wyżej
wzbiera i wzbiera
i trzeba naprawdę mądrze stawiać tamy,
by wykorzystać to jej wzbieranie,
zaś to, co próbuje jej przeszkodzić,
zginąć może marnie w zalewie powodzi.

Na nic najmocniejsza belka.
Wystarczy kropelka.
Wtedy biada
tym, co wodzie miłej
stawiali blokady,
lekceważąc siłę.
Zamiast pomagać, niszczy co napotka.
A taka była słodka.

Próżno by do niej strzelać -
osobliwym jest celem.
Pochłonie kulę groźną
i strzelbę nie dość ostrożną.

Próżno ją mieczem kroić.
Nie, tego się nie boi.
Poradzi sobie z bombami,
które w zanadrzu ktoś trzyma,
a potem odpowie tsunami.
Ale to nie jej wina.

Woda nie grzeszy głupotą.
Głupota nie jest po to.
Woda jest mądra wodnie.
Rozpryśnie się pogodnie
kroplą, gdy kamyk nieduży
wpaść zechce do kałuży;
bałwanem, gdy wodzie cichej
zaświszcze wściekły wicher.
Odpowie przyczynie krótkiej,
natychmiastowym skutkiem.

Gdyby tak nawet wojna,
jej toń cudownie spokojna;
gdy w górze wszystko się kłębi,
ona jest cicha – w głębi.

A kiedy burze cichną,
szepcząc tajemnie wichrom
wszystkie swe myśli puste,
ona staje się lustrem.
W tysiącach jezior jest tysiąc księżyców,
w stu morzach po stokroć gwiazd,
w milionach kałuż na ulicach,
w milionach wszechświatów przegląda się Czas.

Woda wypełnia szczeliny,
dołki, dołeczki, doliny
i tak - na całym świecie.
A nie jest wścibska przecież.

Tam gdzie mróz mrozi chłodem,
tam odpowiada lodem.
Śniegiem spada lub deszczem,
karmi i poi , jeszcze
porusza koło we młynie.
Płynie.
Nic nie jest dla niej kłopotem.
Krąży tam i z powrotem
tak obca wszelkim bitwom.
Jej bycie jest modlitwą -
Może o jedność z Jednością,
o miłość wieczną Miłością…?

Uleci choćby w przestworza –
byleby dotrzeć do Morza…

Przydługi?... Bo to temat 'rzeka' - w końcu to... woda :)))

autor

annael

Dodano: 2007-01-11 00:32:18
Ten wiersz przeczytano 565 razy
Oddanych głosów: 12
Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »