Było
Nie było pisane
nam razem być- nie było pisane
Patrzeć się w oczy
o sobie śnić- nie było nam dane
I w okna stronę skierować wzrok
by gdzieś zobaczyć marzeń horyzont
wykonać z życia na ziemię skok-
nie zginąć
A gdy patrzyłaś się tak uparcie,
w źrenic bezkresnych gwieździstą drogę
to już wiedziałem prawie na pewno-
że nic nie mogę
Mój błąd
przyznaje
błąd popełniłem
idąc radośnie ścieżką uniesień
w tej jednej chwili nie pomyślałem
o konsekwencjach co z sobą niesie
to nie-myślenie w stanie błagalnym
Odeszło z Tobą coś niezwykłego
coś co już nigdy do mnie nie wróci
i żaden list ręką pisany
duszy mej błahej tak nie poruszy
Dla Ciebie wiersz ten
dla Ciebie słowa
ubrane w liryczne szaty tęsknoty
może przeczytasz
pomiędzy słowy uczujesz dotyk
płonący żarem
Czar li tylko...
JJ
Komentarze (12)
Ładnie, ujmuje refleksją... Pozdrawiam :))
Bardzo bliski jest mi ten wiersz i wzruszyłam się
Bardzo bliski jest mi ten wiersz i wzruszyłam się
piekny wiersz-pozdrawiam
Cudowna pieśń miłosna,żaru i tęsknoty pełna, do łez
poruszająca i serca głębi,dlatego cieplutko
pozdrawiam!
Piękny wiersz. Pozdrawiam
Kiedyś zrozumie Jakubie, jak wiele straciła...lecz
pamiętaj że droga się nie kończy..jesteś bardzo zdolny
gratuluję:)
Piękny wiersz.Pozdrawiam:)
ludzie odchodzą - to boli a wiersz super
wiersz daje do myślenia..... pozdrawiam :)
* Patrzeć się w oczy
* A gdy patrzyłaś się tak uparcie
* nie-myślenie w stanie błagalnym
* żaden list ręką pisany
duszy mej błahej tak nie poruszy
Czar -li tylko,czy nieudolna stylistyka? I po co te
inwersje?
Jakimś smutkiem przejęły mnie Twoje słowa.. zraniona
miłość uleciała i nic nie jest w stanie zapełnić
pustki...
Wiersz porusza i zatrzymuje..
Jest tu kilka pięknych metafor.
Pozdrawiam ciepło:)