Bywać pośród poetów

Pragnie sięgać zenitu, nad wierzchołkami wtórować siebie w pięknie zachować
Są też i wyjątki, co mój wiersz przeczytają do końca, do ostatniej literki,
dziwią się, skąd ten mały chce być w wierszach taki wielki
Ledwo to literkami powłóczy po białym pergaminowym papierze,
literek parę skrobnie w swojej wielkiej wierze.
By być czytanym i podziwianym w każdej sztuce życia,
Należy się wiele uczyć, pracować nad sobą, wiele, nie tylko tycia, tycia
Dlatego moje małe dziełka, moja pisanina, nie wiele jest warta
Czytacie je, wzruszacie ramionami, bóg z wami
Ale ile byłoby we mnie miernoty, gdybym został gapiem w oknie,
czy tym z ostatnich stron gazet, gdzie nekrologia lub wyniki w sporcie
Dlatego się nie dziwujcie, ze będę w śród was ludzi piszących piękno
Chce podziwiać wasze słowa, miłe urocze pełne wdzięku...

Powątpiewający :slonzok

autor

slonzok

Napisany: 2021-04-09 Dodano: 2021-04-09 02:30:46

Ten wiersz przeczytano 910 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życzenia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie