cała ja
DLA WAS
Otulona puchem samotności,
w świetle księżyca usiadła,
cichutko milcząc,
moje serce skradła.
W papierowym błękicie,
na skraju siedziała,
swe delikatne usteczka,
lekko otwierała.
zatopiona w morzu łez
istota!
DLA WAS
Otulona puchem samotności,
w świetle księżyca usiadła,
cichutko milcząc,
moje serce skradła.
W papierowym błękicie,
na skraju siedziała,
swe delikatne usteczka,
lekko otwierała.
zatopiona w morzu łez
istota!
Komentarze (8)
smutna ta istota a tu tyle wiosennego piękna szkoda
życia na smutki - bardzo ładna miniatura:-)
pozdrawiam
tutaj coś podpowiadam
"w świetle księżyca usiadła,
cichutko milcząc,"
czy można głośno milczeć?
========================
może tak =
w świetle księżyca usiadła
cichutko i milczy,
ale decyzję zostawiam autorce.
Smutno, a wiosna na swiecie.
Pozdrawiam :)
masz piękny uśmiech Izo. skąd samotność? chyba
przyszła z innego wiersza.
pozdrawiam, serdeczności. :):) zapraszam, wpadnij od
czasu do czasu :):)
Przepojone smutkiem
*
Za łzą trudno jest dostrzec
jak w księżyca melodii
kumulują się szepty
aby myśli ozdobić
Pozdrawiam serdecznie :)
Izo, osusz łzy peelce jakimś radosnym wierszem bo maj
i tak już płaczliwy,
pozdrawiam
trzeba tą istotkę podnieść do słoneczka:) pozdrawiam
cieplutko:)
Samotność jest smutna
bo brak bratniej duszy
jest taka okrutna
i radość wciąż kruszy
nikt ręki nie poda
nikt nie spojrzy w oczy
to zimowa pogoda
choć świat jest uroczy
ale przyjdzie godzina
że słonko zaświeci
znajdzie się rodzina
miłość no i dzieci
czas wymaże smutek
twarz w radość ustroi
taki będzie skutek
tych dziś niepokoi
Pozdrawiam serdecznie