cała twoja

cała Twoja…przetarła zaspane powieki
cała Twoja…zlękniona zapachem pustki

trzepotem piór sowy
rozbudziły kadzidła nocy
dały znać wędrówką gwiazd

złe odgłosy natury
niepokoju smutki
pewności brawury

szelestem świec w zamieraniu
jej strach pokonał zmysłów kotarę

błąkała się po polach
zbierając kwiaty zaschłych krzewów
w środku księżycowej tarczy
cierniowe drzewa
głębokie ich korzenie znalazły początek
w jej sercu

ostatnia świeca zagrała ostatnią pieśń
wiatru nocy śmierć

JE SUIS A TOI...

autor

Aranel

Napisany: 2007-02-11 Dodano: 2007-07-01 11:06:05

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie