Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj
Więcej wierszy na temat: Rodzina

Całuję próg mojego domu

Miejsce urodzenia zakorzenia nas wielowymiarowo. Przywołuję ten wiersz w 100-ą rocznicę urodzin Świętego Jana Pawła II. Do tej pory nie stworzyłam należnego w hołdzie tak wielkiemu człowiek



całuję próg mojego domu
utkany trudem pokoleń minionych
tę krawędź ciepła
miłości strażnicę
co za nic przygarnia
i przygarnia z niczem
by przed złem ochronić

całuję próg mojego domu
a na nim ślady stóp
matki utrudzonej
ojca strudzonego
którzy chleb błogosławiąc
na progu siadali
aby choć myślą
za wzrokiem ulecieć
w wyobrażenie
o szczęściu dalekim
pewnie ukrytym gdzieś
tam
aż na krańcu ziemi

całuję próg mojego domu
wnikam w ślad ciepła
w nim pozostawiony
przez moje dzieci
przez siostry
przez braci
ciepła które mi każe
wracać w czas miniony
którego ni czas żaden
ni odległość nie zatraci


Dodano: 2020-05-17 12:39:31
Ten wiersz przeczytano 1667 razy
Oddanych głosów: 43
Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (70)

Janina Kraj Raczyńska Janina Kraj Raczyńska

Pan Bodek dziękuję za refleksję, z którą całkowicie
się zgadzam i za dobre słowo.
Miłego dnia życzę :)

Janina Kraj Raczyńska Janina Kraj Raczyńska

Fatamorgana7, Sławomir.Sad dziękuję za życiową
refleksję.
Miłego dnia życzę :)

GabiC GabiC

Pięknie.
Pozdrawiam serdecznie Janinko:)

Pan Bodek Pan Bodek

Dom jest ostoja.
Trzeba miec dokad wracac, zawsze.

Piekne strofy, bardzo.
Pozdrawiam serdecznie :)

Janina Kraj Raczyńska Janina Kraj Raczyńska

Kropla47, Angel Boy dziękuję za odwiedziny i dobre
słowo.
Miłego dnia życzę :)

Pani L Pani L

Cudowna poezja.
Z przyjemnością przeczytałam.
Pozdrawiam.

Angel Boy Angel Boy

W oczekiwaniu na Pani kolejny wiersz pozdrawiam
serdecznie :)

fatamorgana7 fatamorgana7

Pięknie o rodzinnym domu, który nas kształtuje na całe
życie.
Pozdrawiam serdecznie Janino :)

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Dom, to są tylko ściany, sufity, okna, podłoga. Są
martwe, ale ożywiają je wspomnienia o mieszkańcach,
bliskich nam osobach.
Udany wiersz.
Ślę Janinie moc serdeczności.

Kropla47 Kropla47

Wzruszyłaś... pozdrawiam Ninko;)



Janina Kraj Raczyńska Janina Kraj Raczyńska

Sotek, Dziadek Norbert dziękuję za piękne refleksyjne
komentarze.
Miłego wieczoru życzę :)

Dziadek Norbert Dziadek Norbert


Pięknie o rodzinnym domu. Też w podobnym spędziłem
dwadzieścia pięć lat z rodzicami, dziadkami, siostrą i
bratem. Jakże trudne powojenne czasy. Praca, praca,
praca już od wczesnodziecięcych lat. Pasanie krów,
praca w polu, wokół domu i w ogrodzie. Pomimo tego
było też trochę czasu na zabawy z okolicznymi dziećmi.
Niezapomniane piękne wspomnienia które na zawsze
zostaną w pamięci. Serdecznie pozdrawiam życząc
zdrowia i miłego dnia :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »