cd....Niedokończony obraz....

Jest tak cicho, ciszą ulatuje życie, czas,
słychać dogasającej świecy tępy trzask,
ostatni blask źrenicy zamyka dzień,
rozpoczyna się taniec nocnych mgieł.

Obleczone w czarny jedwab lustra,
w nich przegląda się rozpacz i pustka.
Długi cień smutku schodzi po schodach,
pajęczynę rozwiesza czarna wdowa.

Obok pianina dziewczyna, kwiaty w wazonie,
przez szybę wpada srebrny księżyca promień
i rzuca blask na czarno-białe klawisze,
łamie mrok, zagłusza martwą ciszę.

Idzie zmierzch przez biel sadów, zagląda do okien,
wtem, muzyki ton wdziera się w duszę głęboko,
już słyszy "Cztery pory roku"- Vivaldiego,
tylko dłaczego właśnie to....dlaczego?

Noc tuli jej dłonie obie, wie kiedy jej usta drżą,
prowadzi jej wzrok ku otwartm drzwiom.
Jak za sprawą wróżki- znikły obawy, lęk,
zobaczyla jego i usłyszała ciche - Yesterday.

autor

a-co

Napisany: 2007-04-13 Dodano: 2007-04-13 07:57:40

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie