cebulki
(wiersz o utracie pamięci po udarze)
dziewczęco wesołe oczy
ktoś
łudząco
dość podobny
z perspektywy genitalnej
obłych innych nagich wiecznych
krótkie życie palców giętkich
i w oddechu łez
dzień dobry
złożył pamięć przejść pod obrus
jestem strzępkiem
jednym z wielu
zżółkłym w banknot pod pościelą
jeśli nie wiesz
czemu płaczesz
może szwy odczuwasz zdarzeń
ciałem
jestem matką matki
duszą
wyhodowaną z podziemi
https://poezja.org/utwor/202131-cebulki/
Komentarze (11)
Poruszający.
Dobrze, gdy w takich okolicznościach można liczyć na
bliskich...
Pozdrawiam
Cóż mam powiedzieć. Bardzo współczuję. I chyba
bardziej Tobie, niż Twojej mamie, która może być
szczęśliwa nawet nie pamiętając niczego.
Mnie także poruszył Twój wiersz. Serdecznie pozdrawiam
Poruszający, bardzo nietuzinkowy wiersz na trudny
temat, dobrego wieczoru życzę, Poetce :)
Poruszajace wersy. Dopisek pomogl. Pozdrawiam :)
przyznam, że gdyby nie dopisek na górze, nie
skojarzyłabym.
Wzruszające wersy...
Pozdrawiam tym bardziej serdecznie...
Poruszający wiersz, pozdrawiam serdecznie:)
Piszesz o rzeczach trudnych, które uderzają w serce i
zostają w pamięci. Poczułem mocno.
Pozdrowionka :):)
Bardzo smutny i poruszający wiersz...pozdrawiam ciepło
i życzę miłego pątku :)
Świetny!
Pozdrawiam serdecznie :