Chamy i buraki

Od chamów dla Ani

To my, chamy co pod szóstką mieszkamy.
Codziennie złością i butą tryskamy.

Nie zmienią nas egzorcymy i etykiety wykłady,
nawet Gosia Rozenek nie nauczy nas ogłady.

Trzaskamy drzwiami i przekleństwami sypiemy,
młode dziewczęta starymi babami zwiemy.

Słoma i burak to nasze atrybuty,
kulturę wynieśliśmy prosto z Nowej Huty.

Dlatego Aniu nasza złota,
daruj nam, wszak my, to tylko hołota.

I gdy zwierzać się będziesz synowi,
Twej latorośli i powiernikowi,
opisz mu burdel panujący tu dokładnie,
celnie, mocno i dosadnie.

O mężu swym pamiętaj, co ci kwiaty chciał przynieść,
by szlag go nie trafił, gdy każesz mu się wynieść.

Ostatnie słowo na koniec,
nim me usta zamknie kaganiec.

My, maluczcy w stodole wychowani,
prosimy uniżenie o wybaczanie naszej słodkiej pani Ani.

autor

czlowiek we mgle

Napisany: 2016-09-23 Dodano: 2016-09-23 10:50:21

Ten wiersz przeczytano 1932 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie