Chandra
Czuję się dziś samotną wyspą,
pośród wielu samotnych wysp.
Po policzku płynie gorzka łza,
jeszcze bardziej samotna niż ja.
Do niej dołączyła kolejna
i płyną jedna za drugą,
swoją smutną zawartością
wypełniając ocean osamotnienia.
Jest tylu ludzi wokół nas,
czasem również blisko z nami,
lecz nie pomogą nam, niestety,
uporać się z duszy dylematami.
Samotni przychodzimy na ten świat,
realizujemy pragnienia dążąc do
spełnienia.
Potem równie samotnie ziemię opuszczamy,
kiedy nadejdzie nasz czas pożegnania.
Z nikim wtedy nie podążymy,
w tą ostatnią, pełną tajemnic,
niebiańską drogą
przemienienia.
autor
pasjonatkamiłości
Dodano: 2020-08-05 00:10:12
Ten wiersz przeczytano 862 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Mimo, że mamy wokół siebie ludzi, przy najważniejszych
dylematach musimy być sami, nikt za nas życia nie
przeżyje.
Trzeba wykorzystać ten czas, który mamy...
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję Wam za mądre komentarze i uśmiech Wam posyłam
wraz z serdecznymi pozdrowieniami :-)
Ładny melancholijny wiersz pełen smutku - może już
czas by pożegnać tą wyspę a wróci uśmiech:-)
pozdrawiam serdecznie
dlatego nie marnujnujmy czasu i jak najdalej uciekajmy
od samotności, na poczatek wystarczy szczery
uśmiech...
bardzo ładny melancholijny przekaz...
pozdrawiam serdecznie:)
Samotność jest smutno, ale warto uśmiechać się często.
Pozdrawiam :)
Wyspa jest z reguły samotna. Czas najwyższy usypać
groblę. Pozdrawiam gminnie:)))
Bardzo dobrze, melancholijnie opisana samotność, są
tacy ludzie jak samotna wyspa, pozdrawiam ciepło,
miłego dnia.
człowiek w samotności umiera ...gdy inni drzwi
zamykają... ja w samotności będę je otwierał ...
To prawda, są tacy ludzie jak samotna wyspa,
wyobcowani pośród swoich...
W takich chwilach miewamy różne myśli, a świat jest
pozbawiony barw. A może warto uśmiechnąć się
i zapomnieć o tym co boli.
Pozdrawiam serdecznie
Samotność potrafi być naprawdę przygnębiająca...
Pozdrawiam serdecznie +++