Chaos...

Wyrzuć z siebie złe emocje,bądź wrażliwym człowiekiem... Brak zrozumienia,życie w kłamstwie...

Brak mi swobody w byciu ponurym,
patrzę do góry
i znów te czarne chmury...

Płać mi za to ,
że się śmieje,
w końcu nic się tu nie dzieje...


Więcej tego nie powiem,
nic już głupiego nie zrobię,
jeszcze się ktoś dowie
i znów dostane po głowie...

Nie będziemy mówić niepotrzebnych rzeczy,
przemilczymy to,
niech tylko ktoś zaprzeczy...

Żeby tak móc choć raz powiedzieć prawdę,
a potem umrzeć,
choć raz,
tak normalnie...

Szkoda słów,
szkoda gardła,
niech wszyscy idą za diabła...

I mówię wam,
nadejdzie czas,
kiedy kamienie,
rzucimy z naszym pozdrowieniem...

Bo Ciebie system żywi,
a mnie bawi,
bo od dawna mnie nie trawi...

Bunt na poziomie i z przekonaniem...naiwność...

autor

Marpouk

Napisany: 2007-07-07 Dodano: 2007-12-18 11:05:19

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie