[Chciałabym przespać wszystko]
Chciałabym przespać wszystko:
światło które wpada do pokoju
i zabiera każdy przedmiot
jak małe dziecko któremu się wydaje
że do niego należy nasza książka
i ulubione krzesło;
tę myśl nieznośną, że znowu
wybrało się wedle cudzego uznania
choć tak bardzo chciało się
tego uniknąć.
Zasnąć i we śnie odgadnąć
jaki jest porządek rzeczy
jakie faktycznie się lubi filmy i napoje
i czy ten ropień rozjątrzony
wewnątrz ciała może się
jakimś cudem wchłonąć.
Komentarze (7)
Bardzo ładny wiersz.
:))
Wiersz mnie zatrzymał...czasem tak bywa że sen jest
jak lek, ważne by nie przedawkować.
Przepiękny wiersz, refleksyjny. Sen nie zmieni naszego
życia. Mniej samotności. Pozdrawiam.
Snu tyle ile trzeba, a życia się nie bać! Pozdrawiam!
Niestety nie da się przespać
wszystkiego...Pozdrawiam:)
smutny wiersz o samotnosci która z czasem jest naszym
najwiekszym wrogiem :)
Smutny wiersz. Nie ma możliwości przespania...
Przytulam:)