Chleba naszego
tym którym go brak
Chleba naszego
Chleba naszego powszedniego daj
nam panie! niech każdy to wspomni
gdy suchy zapomniany, zaniesie
wyrzucić z innymi śmieciami
Chleba naszego powszedniego daj
nam panie! modli się matka trójki
dzieci którym ojciec rok temu zmarł.
A ty go niesiesz dziś do śmieci
Chleba naszego powszedniego daj
nam panie!płyną emerytki słowa
co łzą okrasza suchej pajdy skraj
a ciebie brzydzi bułka tostowa
Chleba naszego powszedniego daj
nam panie! pamięć wspomina chwile
gdy okruch chleba na ziemię spadł
zbierano by nie leżał w pyle
chleba naszego? Spowszedniał
codziennym stał się za dobrze za dobrze
nam. Wartości znów nabierze On
gdy nastanie wojenny stan
by dla wszystkich nas go nigdy nie zbrakło
autor
Leon.nela
Dodano: 2017-09-12 00:08:42
Ten wiersz przeczytano 2082 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
dobre przesłanie Pozdrawiam:))
Dobre przesłanie, jednym chleba brakuje, a są tacy, co
go wyrzucają i niedoceniają.
Dobranoc Leonie:)
Witaj. Lubie wiersze takiego rodzaju, ladne jasne
przeslanie i przestroga. Moc serdecznosci.
:)
Te prośby, to rodzaj modlitwy, więc lepiej zwracać się
"Panie". To Stwórca uczynił m
nam ziemię poddaną byśmy na nie uprawiali zboże na
chleb. Za to trzeba dziękować!